මම අද කියන්න යන්නෙ අද සමාජෙ ගොඩක් අයට තියෙන ප්‍රශ්නයක් ගැන. ගොඩක්ම කිව්වට ඉතින් මෙහෙමයි.එක එක්කෙනාට මේක බලපාන විදිය වෙනස් වෙනව. මම කියන්න යන මේ කතාව නම් ඇත්තම ඇත්ත කතාවක්. පිටස්තරයෙක් විදියට මම ඒක ගැන බලපු, මට ඒක පෙන විදිය තමයි මේ කියන්න යන්නෙ.
අද සමාජෙ ආදරේ කරන ජෝඩු අනන්තයි අප්‍රමාණයිනෙ. දැන් සමාජෙ නම් ඉතින් ඕව මොනවද. සම්බන්දකමක් තියෙන්නෙ බොහොම පොඩි කාලයයි. අද මේ ඒකට ඉන්නව. හෙට බලද්දී වෙන එකක්. ඒ අතරෙ සමහර අය ඉන්නව අවුරුදු ගානක් ආදරේ කරමින් කොච්චර ප්‍රශ්න ආවත් ඒවට ඒකට මූණ දීගෙන. ඒ එකකටවත් අයිති නැති තව පිරිසක් ඉන්නව කොච්චර ආදරේ තිබුණත් මොකක් හරි විසඳගන්න බැරි ප්‍රශ්නයක් නිසා කවද හරි එයාලට ඈත් වෙන්න සිද්ද වෙන. මම අද කියන්න යන්නෙ අන්න ඒවගේ අය ගැනයි. මේ වගේ සිද්දි ගොඩක් මං දන්න මගේ සමීප ගොඩාක් අයට වෙලා තියෙනව. හැමෝම ගැන කියන්න වෙලා නැහැනේ. දෙන්නෙක් ගැන කියන්නම්. මෙන්න එහෙනම් ඒ ආදරේ මගේ ඇසින් මට පේන විදිය.
මුළු හදවතින්ම ඇය ඔහුට ආදරේ කළා. හරියටම කියනව නම් ඒ ආදරේ ඇඟේ දුවන ලේ වලට දැනෙන තරමට ඇය ඔහුට ආදරෙයි. ඔහුත් එහෙමයි. කිසි වෙනසක් නැහැ. ඒත් කොල්ලෙක් නිසා වෙන්න ඕන ඔහු හිත මේ තරම් තදකරන් ඉන්නෙ. කෙල්ලෙක් හින්ද වෙන්න ඇති ඇගේ නෙත්වලින් ලස්සන මුතුකැට කඳුළු වැල් ගලන්නෙ. උගුරට හොරා බෙහෙත් බොන්න බෑ වගේ තමයි ආදරෙන් බැඳිච්ච හිත් දෙකකට ඒක වහං කරන් ඉන්න අමාරුයි. මුව ගොළු උනාට ඉතින් ඇස් කතා කරනවනෙ. දෙන්නටම හිතේ ඇති උන ආදරේ හංගගෙන ඉන්න බැරි උනා.
ඒත් පොඩි ප්‍රශ්නයක් තියෙනව.....පොඩි කිව්වට ඉතින්....හ්ම්ම්ම්.......අනේ මන්ද.....නොගැලපීමක්.....
