ආදරේට ආදරෙන්

කොච්චර  හිතුවත් කතාවක් ලියන්න ඕන කියල කෝ ඉතින් නැහැනෙ කිසිම මූඩ් එකක් කතාවක් කියන්න. ගෙදරට වෙලා පාළුවෙන් ඉන්නකොට ඉතින් මම කරන්නෙ එක්කො සින්දුවක් අහනව නැත්නම් මොකක් හරි කවි කෑල්ලක් කුරුටු ගානවා. එතකොට අර කලින් තිබුන පාළුව කොහෙ ගියාද වගේ නැතුව යනව. හිතන් හිටියේ වෙනස් මාතෘකාවක කවියක් ලියන්න. අනේ ඉතින් ඒකෙත් හැටි බලන්නකො අන්තිමට මේකටත් ආදරේ ගෑවිලා..හිකිස්..රසවිඳින්න ටිකක් අමාරු උනත් ඔන්න ඔහේ දැම්ම..කියවල බලන්නකෝ......

වසන්තය පුරාවට 

මල් පිපෙනව තමයි

එන සීත සෘතුවට

පරවෙනව දුකයි

අනේ ඒත්.............

සන්සාරෙ පුරාවට 

ඕන කළ එකමදේ

ඔය මුළු දිවිමගම

තුටුමලින් සරසන්න

සිත්සෙනේ පුදදෙන්න

කිරිකෝඩු හිතකට

පෙම්බැන්ද හැබැයි

ආදරම වදනකට

සිත පිදුව වගයි

අනේ ඒත්...............

දිවුරන්න පුලුවන්ද

ගෙවෙන හැම දිනයකම

මේවගේ ඔය සෙනෙත්

සදාකල් පවතින්නෙ

මටමමද? මගේමද?

දවසෙඅග ගෙවෙනකොට

හිරු සයුරෙ ගිලෙයි

නැගීගෙන එන සඳට

ලොව ප්‍රේම කරයි

අනේ ඒත්................

ආසයි  දැනගන්න

මං නැතුව මේලෝකෙ

ගෙවෙන තප්පරේකට

කඳුළුකැට නොවැටේද?

සිත වෙනස් නොමවේද?